vrijdag 5 november 2010

Nog even over Bowen en Airlie Beach

We komen nog even terug op Bowen omdat we vertelden dat we gingen snorkelen. Dat hebben we niet gedaan omdat het vloed was en je het beste kon snorkelen tijdens eb. Wel hebben we gezwommen in de zee en daarna nog wat geluierd op het strand.

Verder zoeken we uit waar we heen willen na Bowen en maken hiervan notities en leggen de kaart klaar zodat Ann kan tomtommen via de aantekeningen en de wegenkaart. 's Avonds hebben we foto- en filmopnamen gemaakt van een prachtige zonsondergang.
Prachtige zonsondergang in Bowen

Bowen is een leuke badplaats met mooie zandstranden en de camping was lekker rustig. Tijdens het eten koken door iemand is er een kortsluiting geweest en aangezien hier veel elektrisch wordt gekookt konden veel mensen - waaronder wij - niet in de campkeuken onze maaltijd bereiden. Gelukkig hebben wij gas in onze camper dus hebben we daar gekookt. De buren kwamen vragen waar wij onze maaltijd hadden klaar gemaakt - want zij hadden natuurlijk ook trek in een warm hapje - en ook zij konden niet koken en toen bleek dat wij in de campervan hadden gekookt besloten zij uit eten te gaan. Het was nog een lekkere avond alleen stond er wel veel wind dus verdwenen we vroeg naar binnen in onze cosy van.

Airlie Beach

De volgende dag komt ineens het idee om vandaag naar Airlie Beach te gaan dus zo gezegd zo gedaan. Snel een ontbijtje, alles vast zetten in de camper en hupsakee op weg. Later blijkt het een goede ingeving te zijn geweest om een dag eerder naar Airlie te vertrekken. We wilden namelijk naar het Great Barrier Reef en de trip die wij wilden doen zou niet op donderdag zijn. Bij de plaatselijke VVV boeken we voor de volgende dag en nadat we op Flametree caravanpark ons plekje hebben gevonden, vertrekken we weer richting centrum van Airlie. Daar hebben we wat gewinkeld, wat kleding gekocht bij Go Girl, een heuptasje bij een andere winkel voor Ann en een kopje capuccino gedronken met ieder de helft van een heerlijke chocoladetaartpunt. Terug op de camping leggen we de spullen klaar om mee te nemen naar het Great Barrier Reef, joepie eindelijk gaan we. Als we 's avonds aan ons 49e kopje thee (sinds we de camper hebben) zitten krijgen we bezoek. Er zitten twee possums in de boom waarvan er een nieuwsgierig op ons terras komt kijken. Even later verdwijnt deze weer naar boven en dan horen we een kabaal. Ze vechten elkaar bijna de boom uit waardoor er blaadjes en takjes naar beneden komen. Het is natuurlijk leuk om deze dieren op bezoek te krijgen, maar er zit ook een wat minder leuke kant aan: de volgende ochtend ligt het voor de deur vol met keutels. Ach we hebben ook deze dieren mogen zien en dat was weer een feestje erbij!

Na een verder rustige nacht staan we om 7.00 te wachten op de bus die ons naar de haven zal brengen. Keurig zoals afgesproken komt de bus om 7.10 aan rijden. We halen onderweg nog wat mensen op en binnen een kwartier melden we ons op het havenkantoor. Nadat we melden wie we zijn kunnen we naar buiten en zien dan de catamaran genaamd Sea Life al liggen. Kwart voor acht gaan we aan boord. Daar worden we door heel veel personeel verwelkomd. We worden classy people genoemd omdat we met deze grote catamaran gaan en niet met een klein bootje dat ook naar het Reef gaat en voornamelijk is gevuld met backpackers. Om precies acht uur vertrekken we voor een drie uur durende vaartocht naar een ponton dat bij het Reef ligt. Onderweg is er koffie, thee en koud water zoveel je wilt en daarbij cake en koekjes ook zoveel je wilt. Kwart over tien krijgt Ann een hals, schouder en nekmassage, pijnlijk maar wel effectief. Om 11 uur komen we aan bij het ponton. Hier ligt ook een glasbodemboot, er is een glijbaan naar het water, je kunt er ook via glas onder het dek naar de snorkelaars, de vissen en de duikers kijken. Alles is aanwezig voor snorkelaars en duikers. Wetsuits, snorkels en brillen, flippers en natuurlijk zuurstofflessen.. Veel mensen gaan snorkelen. En wij.....? We gaan duiken! Vooraf tijdens het varen hebben we instructies gekregen over de signalen enz. Om 12.00 uur is het zover en dalen we langzaam van de trap af naar het water met wet suits aan,
 zware riemen om ons middel, zuurstoffles op de rug (zwaar is dat boven water), flippers en bril in de hand. Flippers aan, bril goed op doen, laatste instructies over oren, water in bril enz. en dan mondstuk in en met je hoofd in het water adem halen. Karin is wat huiverig dus neemt Theunis - de instructeur - Karin persoonlijk onder zijn hoede en die weet haar zo op het gemak te stellen dat ze al snel onder water verdwijnt. En wat een belevenis is dat om zo tussen de vissen te zwemmen. Prachtige kleuren zowel van vis als koraal. Heel grote vissen en en kleintjes en van alles daar tussen in en koraal dat zich sluit als je er bijna met je vinger bijkomt. Later horen we dat we 8 meter diep zijn geweest en dat heb je dus helemaal niet in de gaten. Jammer dat het zo snel voorbij gaat. We hebben geen tijd meer voor een tweede duik omdat we om drie uur weer moeten vertrekken om op tijd in de haven te zijn.



Nog even vertellen dat Selina het dek op werd gedragen op aan brancard. Selina is een Duits meisje dat studeert in Sydney en waar wij mee kennis maakten tijdens de koffie. Ze bleef bij ons omdat ze alleen reisde. Zij bleek na de duik te zijn flauw gevallen en wordt in een kamertje weer opgelapt. Later blijkt dat ze lage bloeddruk heeft en weinig had gegeten. Ondanks dat Karin dit heeft gezien ging de dappere dodo toch duiken. Applaus!

Na aankomst in de haven, nemen we moe en voldaan afscheid van Selina -

die gelukkig weer helemaal is opgeknapt - en lopen naar de bus die ons weer terug brengt naar de camper. Wat een fantastische ervaring hebben we gehad. 's Avonds vonden we in ons hotmailpostvak een certificaat. Daar had Theunis voor gezorgd omdat er geen foto's waren gemaakt van ons tijdens onze eerste duik.

We eten een kop soep, douchen en gaan naar bed want morgen vroeg uit de veren voor de rit naar Yeppoon.

1 opmerking:

Tamara Slingerland-Verschuur zei

Mooie ervaring! Wij hebben het nooit gedaan, wel een keer gesnorkeld maar dat verhaal vertel ik wel als jullie, hopelijk, nog bij ons komen.