Centraal Vietnam - een stukje geschiedenis

Het is prachtig weer als we opstaan (vroeg!). Het zonnetje schijnt en het is lekker warm dus goed voor een lange trip (400 km). Vandaag staat in het teken van de oorlog in Vietnam (één van de vele) waar de U.S. vochten tegen de communisten of andersom bekeken:  de communisten van Noord Vietnam tegen de westers gezinden in Zuid Vietnam. De gids is te laat en voordat we echt op weg kunnen moeten we ook eerst nog onze picknicklunch ophalen. Uiteindelijk vertrekken we drie kwartier later dan gepland stond, maar een kniesoor die daarop let (toch?). De eerste stop is in de gedemilitariseerde zone (DMZ) waar midden in de middle of nowhere, een - wat vervallen - monument staat . Hier in de omgeving staan ook heel veel rubberbomen. Vanwege het regenseizoen is het te koud (voor hier natuurlijk want het is helemaal niet koud!) om de rubber te laten vloeien. Verder staan er ook veel bomen die speciaal worden aangepland om papier van te maken. Zodra zo'n bos wordt gekapt worden er ook weer nieuwe bomen geplant. In drie jaar tijd zijn de bomen zover dat ze kunnen worden gebruikt. 


We horen dat het binnenkort veteranendag is. Dan worden er herdenkingen gehouden, maar voor die tijd worden eerst de monumenten schoongemaakt. Op het moment dat wij hier zijn komt een hele groep schoolkinderen aan om samen met de leerkrachten schoon te maken en te oefenen voor de herdenking.

zonaanbidster

rubberbomenplantage

Vlakbij de grens met Laos staat een tank als monument op groot stuk beton. Dit ter herinnering aan alle doden die hier zijn gevallen.

Al verder rijdend door een prachtige omgeving komen we bij het legermuseum. Hier staan nog helicopters en tanks uit de tijd van de Vietnamese oorlog evenals een groot transportvliegtuig, er is nog een stuk van de landingsbaan (natuurlijk ook de baan om op te stijgen hahahaha) te zien en een bunker om in te schuilen. Indrukwekkend om de omgeving te zien waarover vele films zijn gemaakt. We willen niet te veel stil staan bij de vele slachtoffers van deze waanzinnige oorlog, maar kunnen ons wel voorstellen wat een hel het hier moet zijn geweest. Het opmerkelijke vinden wij, dat we van de Vietnamezen in het noorden en hier in het midden van Vietnam verschillende visies te horen krijgen over deze oorlog. Zo merken we weer dat ieder met zijn eigen blik de wereld in kijkt.

deel van de start- c.q. landingsbaan

Onderweg een korte stop om nog maar eens één van de vele monumenten te fotograferen en even verderop een dorpje van een bergvolk te bezoeken. Grote armoede zien we hier, maar er hangen wel satelietschotels! voor de televisie- ontvangst aan de armoedige hutten. Wat een tegenstellingen!

Dan gaan we op weg naar de tunnels waar tijdens de oorlog hele gezinnen onder de grond leefden en ieder hun eigen 'woonkamer' had en waar zelfs een heuse kraamkamer was ondergebracht. Veel tijd om foto's te maken krijgen we niet van de gids (hij rent voor ons uit met zijn zaklantaarn en ook al zijn er lampjes opgehangen in de gangen toch is het er behoorlijk donker en kunnen  we weinig zien. Dus af en toe een schreeuw van ons: "slow down" en dat doet hij dan weer voor een minuut en hupsakee daar gaat hij weer. Nee het is niet echt een goede gids, we zijn in het noorden beter gewend.
Er zijn meerdere in- c.q. uitgangen in de tunnels. Deze liggen zowel  in het bos als aan het strand. Het is een benauwende ervaring om in de tunnels rond te lopen zeker als we ons bedenken dat men daar zeven jaar grotendeels onder de grond heeft gewoond. De ingangen zijn en waren trouwens wel goed verborgen. Er zijn overal loopgangen aangelegd waarboven bomen en struiken het uitzicht belemmerden, zodat men vanuit de vliegtuigen niet kon zien dat er voedsel, wapens enz. werden aangevoerd en natuurlijk zag men vanuit de lucht dan ook niet dat er mensen liepen. 

verborgen ingang naar de loopgangen en de tunnels

Karin gaat één van de ingangen binnen

de kraamkamer

Buiten zien we mooie natuur. De vele bamboe was prachtig zie maar op de foto's.

Alweer een monument ter herdenking aan de gevallen doden van de oorlog.

alweer een herdenkingsmonument

uitzicht vanaf het monument

Rond zes uur in de avond komen we bekaf weer terug in het hotel en brengen onze spullen naar de kamer en gaan uit eten bij restaurant Hot Tuna. Het smaakt ons heerlijk en met gevulde magen lopen we terug naar onze kamer. Na een douche en nog wat lezen vallen we in een diepe slaap om de volgende ochtend weer fris en fruitig wakker te worden.