Voordat we Hanoi verlaten om naar Hue te gaan gaan we eerst nog de gevangenis bekijken. Gebouwd door de Fransen en die wisten wel hoe ze het zo rot mogelijk konden maken voor de gevangenen. De gevangen mannen en vrouwen zaten met hun voeten vast in beugels en lagen naast elkaar op de stenen vloer. Er is ook een gedeelte in de gevangenis die het "Hanoi Hilton" wordt genoemd. Hier werden de Amerikanen - voornamelijk piloten - opgesloten die gevangen werden genomen in de oorlog. En inderdaad vergeleken met de omstandigheden waarin de overige gevangenen leefden, verbleven zij in "Het Hilton". Voldoende eten en drinken, sigaretten, bier, een eigen cel, water om je te wassen en zelfs schaakborden.Toch wel een lekker idee dat wij in ieder geval weer naar buiten mogen, Hilton of niet.
 |
| opgelucht staan we voor Hanoi Hilton |
Hierna bezoeken we het Thanh Chuong Palace. Hier woont (soms) en werkt een bekende schilder van Vietnam. Midden in de drukte van stad ga je door een poort en sta je opeens in een oase van rust. In het complex staan allerlei huizen met verschillende bouwstijlen uit Vietnam. Ook is er een museum waarin de schilder sommige van zijn kunstwerken heeft opgehangen. Er zijn schilderijen die de stijl hebben van Picasso. Deze man studeerde ook in Europa en zal geïnspireeerd zijn geraakt door Picasso en deze stijl ook in sommige van zijn schilderijen hebben verwerkt. Hij schilderde niet op doek maar op hout. Deze werden later bewerkt met o.a. laklagen en dat geeft een heel mooi effect.
 |
| waterpoppen |
 |
| Vietnamees stratego |
 |
| hoofdkussen gemaakt van kleine blokjes hout, kralen en bamboe-repen |
 |
| kunstwerk |
Nu is het toch echt tijd om richting vliegveld te gaan. We nemen afscheid van Tinh en hopen dat we in Hue net zo'n fijne gids treffen. Iets te laat vertrekt het vliegtuig, maar wel op tijd landen we een uurtje later in een regenachtig Hue. De gids staat op ons te wachten en neemt ons - zonder overleg - direct mee op excursie. Hoezo even acclamatiseren en lunchen in het hotel zoals in ons programma staat. Nee deze gids heeft weinig empatisch vermogen dus op naar de eerste graftombe van één van vele koningen. Als je hier koning werd, was één van de eerste dingen waar je je mee ging bezighouden: het bouwen van je eigen graftombe (net als de farao's). Het liefst zo groot en imposant mogelijk en als je geen geld genoeg had verhoogde je gewoon de belasting. De eerste tombe was van een koning die hield van strijd en kracht. Hij heeft zelfs na zijn dood nog een leger van manderijnen op wacht staan en importeerde stenen uit Frankrijk, porselein en keramiek uit China , brak dit in stukjes en versierde daarmee zijn tombe. Het was wel prachtig om te zien. De tweede tombe die we bezoeken was van een koning die hield van kunst en poezie en dit was weer terug te vinden in de aankleding en het ontwerp van de tombe en ook van de tuinen er om heen.
 |
| mandarijnen houden ook na de konings dood de wacht |
 |
| romantisch huisje |
 |
| pilaar versierd met stukjes keramiek enz. |
De volgende stop is de citadel. De overblijfselen van de keizerlijke Stad van 520 hectare. Gebouwd door dwangarbeiders. Als de keizer zin had liet hij de deuren open doen en keek uit over zijn gepeupel die natuurlijk niet in zijn stad mochten komen.
 |
| een kijkje van binnen naar buiten |
 |
| Yin en Yang dakpannen |
 |
| de troon |
Het is al donker als we inchecken in het hotel. Snel een hapje eten bij een restaurantje naast het hotel, even voorbereidingen treffen voor de volgende dag en dan snel ons klamme mandje in. Het regent zoveel in deze streek van Vietnam ( al sinds september) dat alles klam aanvoelt.
 |
| Hue by night met lampionnen i.p.v. lantarens |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten