Ann and Karins Travelblog: Baracoa deel I

Vandaag vertrekken we al vroeg naar Baracoa want het is een flink eind rijden. De wegen zijn goed dus schieten we lekker op. Onderweg passeren we Guantanamo (de Amerikaanse basis). Er is niets te zien want het is natuurlijk goed afgeschermd. Het is wat tegenstrijdig dat de basis er is, want er is geen goede verstandhouding met de VS. Het verhaal dat we hierachter is - volgens onze gids - dat de VS via een niet zo nette en op een heel goedkope ($ 2.000,-- per jaar) wijze deze basis in handen hebben gekregen tot een bepaalde datum (helaas vergeten tot wanneer). Fidel vond dit zo weinig en hij heeft dit bedrag dan ook nooit geïncasseerd. Even verderop bij de overgang naar een andere provincie is een controlepost. Hier moeten we van de politie uitstappen om onze handen te wassen met puur gloor(!!!!) en ook over een lap met gloor lopen. We zeggen dat we allergisch zijn voor gloor, dus hoeven wij alleen maar over de gloorlap te lopen, terwijl de gids en de chauffeur hun handen wassen brrrrr. Dit is vanwege het gevaar van cholera (na de orkaan is het water verontreinigd). Hierna vervolgen we onze weg en rijden langs de kust. Wat een mooi uitzicht hebben we hier. Onderweg maken we een stop om even te genieten en dan zien we hele zwermen vlinders. Prachtig gezicht is dat.

Filmpje met de vlinders. Helaas was de wind nogal sterk in de microfoon en zijn de vlinders niet zo goed te zien.

Zijn we terug in de tijd of niet? Lekker relaxed gaat het vervoer.

We hebben nog een stop onderweg omdat hier een uitkijktoren staat en natuurlijk willen we het uitzicht bewonderen. Dat wordt dus klimmen, eerst naar boven de heuvel op en dan..... komen we boven aan en is de toren afgesloten vanwege ..... ach kijk zelf maar.

beetje bouwvallig hè

We zien wel dat het hier mooi is, maar helaas is er door de vele bomen en struiken niet zoveel zicht. Wel zien we een fotogeniek hagedisje lopen en we kunnen niet nalaten om deze te vereeuwigen.

We dalen af en beneden aangekomen staan verschillende verkopers ons op te wachten.We kopen wat chocolade en twee punten gemaakt van bladeren die zijn gevuld met kokos gemengd met suiker. We delen nog wat pennen uit en dan gaan we weer op weg.

Als het bijna middag is zijn we in

Eerst wat meer informatie over dit stadje. Het is de oudste nederzetting op Cubaans gebied en gesticht op 14 december 1512 en natuurlijk woonden eerst op deze plaats indianen. Het heeft weinig echte bezienswaardigheden en zeker als je al veel in andere steden hebt gezien. Baracoa is wel schitterend gelegen aan de voet van het Alturas de Baracoa gebergte dat meer naar het zuiden overgaat in het fasicinerend gebied van de Sierra del Maguey. Onderweg hebben we gezien hoe mooi de natuur is. Baracoa was de eerste hoofdstad van Cuba al was dat maar voor drie jaar. Men zegt dat Columbus in 1512 hier voor het eerst voet op Cubaanse bodem zette. Hier is ook de oudste kerk van Cuba. In deze kerk staat het kruis waarvan men zegt dat het door Columbus is meegenomen. Deskundigen hebben dit onderzocht en het bleek dat het rond 1450 gemaakt moet zijn. Genoeg informatie nu weer verder met onze indrukken.

Tjee het lijkt wel of de tijd heeft stilgestaan. Het ziet er ook wat verwaarloosd uit is onze eerste indruk. We rijden een heel eind over de malacón

op weg naar een restaurantje en genieten daar van een heerlijke lunch in een leuke omgeving.

de tafel is wel gedekt maar even wachten op de lunch
dus lopen we wat rond en fotograferen en filmen

Ook hier hebben ze een tafelberg:

Na de lunch gaan we op weg naar ons hotel. Tot onze verrassing is dit een oud fort en het ligt bovenop een berg of zullen we zeggen een heuvel. De kamer is goed. Vanaf het hotel hebben we een mooi uitzicht. Als we naar het stadje willen betekent het wel veel trappen lopen, eerst van onze kamer naar beneden - hier is het zwembad, de bar en de receptie - en dan de trappen naar het dorp. We hebben nog medelijden met het oude Cubaantje die onze koffers naar boven bracht. We kunnen ook via een steile weg naar boven of beneden gaan. Hahahaha goed voor onze beenspieren.

uitzicht vanuit het hotel over de baai

's Middags lopen we door het stadje. Wat een relaxte sfeer hier en wat een vriendelijke mensen. We kijken onze ogen uit. Lopen jullie mee?

Morgen gaan we Baracoa verder bekijken dus nu even naar de malacón en daar wat foto's maken.

Hotel La Rusa gebouwd door een Russische dame
die haar hart had verpand aan Cuba

Zo genoeg nu. We gaan terug naar het hotel want het is zaterdagavond dus de dames gaan op stap. Eerst wat eten en dan omkleden en dan is het zover.We lopen naar beneden en staan dan midden in de drukte. Wat een mensen op straat en allemaal in hun mooiste kleding en mooi opgemaakt. Wij vallen als feestbeesten echt niet op hier. We lopen over een autovrij stukje (boulevardje) en hier is het al gezellig. We maken 's avonds geen foto's dus maar een foto van dit gebied overdag (en toen was het heel rustig! ).

We belanden in een tentje waar live Cubaanse muziek wordt gemaakt. Al is de geluidskwaliteit niet echt goed, we willen jullie dit toch niet onthouden.

Na al deze pret lopen we nog een rondje door het centrum en genieten van de bandjes die op diverse plaatsen spelen en van de sfeer. Aangezien we morgen weer een drukke dag hebben gaan we niet al te laat terug naar het hotel. We hebben twee mojito's naar binnen gewerkt en die smaakten heeeeeerlijk.

Weer al die trappen op pffffff maar eenmaal boven is het wel een mooi gezicht die lichtjes in het donker.

Moe maar tevreden rollen we in ons bed en vallen gelijk in slaap.

We worden uitgerust en zonder kater wakker. Het is ook echt zondag want we vertrekken pas om 9 uur dus lekker op ons gemak ontbijten en natuurlijk buiten.

Na het ontbijt lopen we relaxed door het stadje waar een ouderwetse zondagssfeertje hangt. We gaan richting museum waar we de geschiedenis van Baracoa kunnen volgen. Binnen de muren van het museum mag niet worden gefotografeerd, maar stiekem nemen we wel wat foto's buiten het museum (maar binnen de muren). In het museum hangt een foto van Baracoa in 1959.Weinig veranderd in al die jaren, alleen de wegen zijn iets beter, maar de huizen zagen er toen oud uit en we zien nu weinig verandering.