Na vertrek 's morgens en vlak voordat we in Holguïn komen nemen we eerst wat lichaamsbeweging. We klimmen naar het Loma de la Cruz en kunnen hier Holguín van boven af bekijken. De gemiddelde getrainde wandelaar doet hier 20 minuten over. Een vermoeiend karwei wat je kunt zien op het filmpje. Wij hebben dit ook zo ervaren! Gelukkig staan er onderweg wat bankjes waar je even kunt uitrusten. Ann gaat één keer even zitten in de schaduw en houdt daar een natte broek aan over hahahaha. Gelukkig droogt het snel want het is bloedje heet.
wat een hoogte! |
we zijn er bijna pfffff wat is het warm |
Deze dames haalden het ook wel met wat gehijg en gepuf. De spieren worden wat losgemaakt. Die voelden wij ook toen we boven aankwamen.
Als je wilt kunt je meegenieten van Holguín.
Twee filmpjes
even wat speeltjes uitdelen, dit was een groot succes |
Na deze heerlijke uurtjes gaan we op weg naar Santiago de Cuba. Onderweg stoppen we bij een Cubaanse boerderijtje en later bezoeken we El Cobre. De laatste ligt zo'n 20 km buiten Santiago en is zo genoemd naar de kopermijnen die hier sinds de 16e eeuw worden geëxploiteerd. De kerk is een bedevaartplaats voor vele Cubanen en voor mensen die het rooms-katholieke geloof aanhangen van ver buiten Cuba. In de kerk bevindt zich het beeld(je) van de Maagd der Barmhartigheid in 1916 door de paus verheven tot de beschermheilige van Cuba. De legende zegt dat het beeld in 1608 in het water dreef en werd opgevist door twee indianen en een jonge negerslaaf. Op het beeld stond: "Ik ben de Heilige Maagd der Barmhartigheid". Voordat het in El Cobre werd geplaatst, stond het beeld eerst in een kathedraal in Santiago de Cuba, maar toen de kathedraal in 1677 voor de zoveelste keer door een aardbeving was vernield, is het ondergebracht in de basiliek van El Cobre of voluit, Santuario Nacional a Nuestra Senora de la Caridad del Cobre. We begrijpen goed waarom het is afgekort, tjonge tjonge je bent een tijdje bezig om de hele naam te zeggen. Oké genoeg gekletst nu wat foto's.
een heg van cactussen daar klim je niet snel over of doorheen |
ff voorstellen: Lara |
Er wordt gelijk van alles aangedragen voor ons en er wordt verse koffie gemalen. We krijgen o.a. zelfgemaakte kaas, verse geplukte papaya, verse kokosmelk en ook een heerlijke kopje verse koffie. We genieten van de huispapagaai, de kleindochter en natuurlijk van de landelijk rust. Alles wat men verbouwt en maakt - zoals de kaas - die verkoopt men niet op de markt of zo, maar men ruilt met de buren. Moesten wij hier ook maar eens gaan doen dat zet een hoop mensen die aan anderen willen verdienen, buiten spel.
koffie malen jammer dat we dit niet hebben gefilmd met de fotocamera! Het gaat met een handmolen. |
zo heerlijk rustig en relaxed |
We gaan weer verder en nu op weg naar Santiago de Cuba. Natuurlijk stoppen we weer. Langs de weg zien we dit beeld
en later zien we een rivier waar we deze plaatjes schieten
een rubberband als vissersbootje |
prachtig is het binnen |
de maagd |
Nu op weg naar Santiago de Cuba.
1 opmerking:
Wat een heerlijke weer dames, jaja terug rijden met de auto na zo'n klim, dat konden wij niet in Kuala Lumpur! En je hebt helemaal gelijk met dat ruilen, GELD had nooit uitgevonden moeten worden.
xxxx
Een reactie posten