Vinales Vallei (provincie Pineda del Rio)

Voor het verhaal verder gaat zal ik - op verzoek - het recept voor een glas mojito geven:
5 cl witte rum (voorkeur Havana Club
1/2 limoen
3 afgestreken theelepels bruine rietsuiker
8 blaadjes mint
1 takje mint
4 ijsblokjes
15 cl gekoeld sodawater

Voor de garnering: schijfje limoen, takje mint en een stamper (groen staat natuurlijk wel leuk) en als je hebt ook een groen rietje erbij. Proost!

    Vandaag hebben we een lange autorit voor de boeg. We gaan naar de Vinalesvallei, een mooi stukje Cuba. Dit is in 1999 door de Unesco aangewezen als werelderfgoed. Het landschap ligt vol mogotes. De bovenkant hiervan vormde vroeger het aardoppervlak, waaronder zich door regenval en erosie van de kalksteen  een geweldig groot grotten- en gangenstelsel ontwikkelde. In de loop van de eeuwen stortte dit stelsel in waardoor een ander landschap ontstond. Door verdere erosie ontstond het huidige landschap met steile platte heuvels, en vele grotten en onderaardse gewelven en rivieren. Bij het dorp Vinales is de belangrijkste tabaksteelt te vinden. Onderweg komen we langs het huis van Fidel, het huis zien we niet, wel de oprijlaan (lang) en bewaking. De natuur is niet echt indrukwekkend, misschien wel omdat het daar winter is. We zien niet veel bloeiende planten of bloemen. Wel brede wegen met heel weinig verkeer. In het midden van de tweemaal driebaanswegen zien we wel struiken met zo nu en dan wat bloemen, terwijl op sommige stukken van de weg helemaal niets staat. De gids vertelt dat deze stukken gebruikt kunnen worden als er een vliegtuig een noodlanding moet maken en tja..... de wegen zijn er breed genoeg voor dus slim bedacht. Nog even wat vertellen over het openbaar vervoer in Cuba. Dat is er dus bijna niet (o.a. omdat er bijna geen benzine in Cuba is) en als het er wel is dan is het vervoer vaak in oude vrachtwagens omgebouwd tot "bus" waar men een dak boven heeft gemaakt. De mensen staan hierin werkelijk als haringen in een ton. Verder zien we veel paarden met karren, soms fietsers, tractoren en paarden met ruiters (lijken wel cowboys). Ook zien we oude bussen uit Nederland met de Nederlandse plaatsnamen er vaak nog op. In de loop van het reisverslag komen foto's van verschillende vervoermiddelen. Oh ja als er viaducten zijn over de weg dan staan er vaak groepjes mensen te wachten op vervoer, dat is dan een "bus"halte. Er staat vaak een regelaar. Dit is een in bijvoorbeeld geel geklede persoon, die bepaalt wie met welk voertuig mee mag. Het is voor de Cubanen verplicht mensen mee te nemen als er plaats is. Voor het toeristenvervoer is dit weer verboden en dat vinden wij - vooral in het begin - vervelend want we hebben plaats genoeg. Maar ja 's lands wijs 's land eer denken we maar. Zo weer verder met de reis. Onderweg stoppen we om een tabaksplantage te bezoeken en een drankje te drinken. We zien hoe tabaksplanten eruit zien, hoe ze worden gedroogd en ingepakt voor vervoer.



tabaksplanten bewerken

het is geen mooie plant

in deze schuur drogen de tabaksbladeren

verse tabaksbladeren drogen



bijna goed voor het rollen van sigaren

ingepakt en klaar voor vervoer

Lopen we buiten wat rond te kijken, zien we wat eetbaars voor de carnivoren onder ons.

 

en zien we ook een een paar "zwangere?" palmbomen

We hebben er tabak van en gaan op weg om een bakkie koffie te scoren en natuurlijk vinden we dat ook.
 

lekker bakkie met een stukje rietsuiker als roerijzer

lekker zo'n snoeplepeltje

Gevuld en geleegd gaan we weer verder op weg naar de rumfabriek (Casa Garay) die dateert van 1892. Daar aangekomen is het een drukte van belang dus is het wat moeilijk om goede foto's te maken. Natuurlijk kopen we hier ook rum en een fles creme de cacao voor thuis. Van het productieproces van de rum krijgen we niet veel mee, Wel van het proces van het flessen vullen e.d.   

vaten gevuld

rijpen

flessen afwassen



drogen en wachten op het vullen



vulmachine



etiketteren

Zo klaar voor de verkoop. In een hoekje zit een  mevrouw die precies bijhoudt hoeveel flessen van witte of donkere rum de vulafdeling verlaat. Deze mevrouw hebben we een balpen gegeven en wat was ze daar blij mee! Later vertel ik nog wel wat de reden is dat ze met een simpele balpen zo dankbaar en blij is.

En nu op weg naar de mogotes - kalksteenbergen - waar we gaan varen op een onderaardse riviertje in een grot, maar eerst een stop bij een "prehistorische" tekening op de rotsen. De tekening is gemaakt op de Mogote de Dos Hermanus (mogote van de twee zusters) Op de rechtopstaande wand van deze mogote zien we de tekening. Het stelt de evolutie voor en is in prachtige kleuren geverfd (wordt iedere jaar bijgeverfd om de kleuren te behouden). Dit is een mooie omgeving waar we van genieten. Er bevindt zich in deze omgeving ook de Cueva Del Indio. Die werd zo genoemd omdat er stoffelijke resten van indianen zijn gevonden. De grot heeft jarenlang dienst gedaan als schuilplaats voor opgejaagde indianen. Een gedeelte van dit gangenstelsel bezoeken wij en maken er ook een ondergronds boottochtje

onderweg tijdens een stop ff foto's maken



echte toeristen hè? Nee wij doen hier  niet aan
maar kijken er met verwondering naar en
vragen ons af wat hier de pret van is. 

de bergen lijken op die in Halong Bay in Vietnam



genieten van een pina





Nu geven we jullie wat sfeerbeelden in een drietal filmpjes van ons boottochtje op de rivier in de oude Indianengrot.

Dit is het einde van ons bezoek aan Havana en omgeving. Morgen gaan we verder richting Santa Clara en Cienfuegos.