Cienfuegos

Nog even een stukje Havana dat toch wel leuk is om op de blog te laten zien. Twee foto's van het hotel.



de gangen met kamers



leuke lift daaaaag Karin

We gaan ook nog naar een souvenirmarkt. Hier verkopen ze van alles, maar ook veel van hetzelfde en dat wordt dus onderhandelen. We kopen er wel een paar leuke dingen voor het thuisfront. Voor deze markt  zien we een oude trein, kijk  maar......

Karin niet wegrijden hoor!

 en ook nog een koets

koetsje komt zo
   koetsje komt zo....

De volgende dag. Weer een lange rit voor de boeg dus om 7.50 uur zitten we al in de auto. Ik had het eerder over de tweemaal driebaanswegen dus even een foto. Deze weg had wel groen als tussenscheiding en hier kan dus geen gebruik van de weg worden gemaakt voor noodlandingen.
 

zo heeerlijk rustig

Na anderhalf uur stoppen we bij een mooie tuin. Hier staan fruitbomen, planten en zijn diverse dieren te zien zoals krokodillen, cavia's, fazanten en een bijzondere vis.
 

bloeiende cactussen




prehistorische vissoort. Wie weet de naam van deze vis?

 

deze Cubaanse schone sprak Nederlands

 

even voorstellen: Pacho onze chauffeur

Met een lekkere koffiesmaak in onze mond gaan we op weg naar Cienfuegos maar eerst een stop in Santa Clara, deze stad werd in 1958 als eerste veroverd op de dictator Batista en dit is dan ook de bakermat van het huidige Cuba. Er staat een herdenkingsmonument met een groot bronzen beeld van Che. Onder het monument aan de achterkant is het mausoleum van Che Guevara. Het mausoleum is van binnen prachtig. Helemaal gemaakt van hout uit de plaats waar hij is gestorven. We mochten binnen geen foto's maken, maar natuurlijk wel van het  monument.  

op de sokkel staat:
 vertaald: Altijd op weg naar de overwinning"

Natuurlijk willen wij ook op de foto met de legendarische Che. Hij wordt door veel mensen nog steeds vereerd.

  Weer verder rijdend zien we een ander soort taxi en door de voorruit heen even een foto schieten.

Na een tijdje begint ons maagje te knorren  en gaan we op weg naar een restaurant om te lunchen. We doen dit in een soort oosters paleis, het Palacio del Valle waar een sjiek restaurant is en daar hoort natuurlijk ook een bijzonder lunch bij. Als hoofdgerecht kiest Ann kreeft en Karin grote garnalen. Het smaakt heerlijk!  De omgeving is natuurlijk ook mooi om te heerlijk van te genieten.

 

de entree



het uitzicht












Met ons buikje vol en genoten van al de pracht en praal gaan we op weg om de havenstad Cienfuegos te verkennen. Er staan Franse koloniale huizen die mooi onderhouden zijn, er is een boulevard - Prado - die loopt van de stad tot aan de kust. Midden in de stad ligt het Parque José Martí een leuk plein met een muziektent. Aan het plein ligt ook een prachtig theater (geschonken door de Amerikaanse miljardair Terry, die schatrijk werd van de handel in suiker en in slaven). In dit theater heeft ooit Caruso opgetreden. We zien daar ook de Catedral de la Purísma Conceptíon  met prachtige gebrandschilderde ramen. en het gerestaureerde hotel San Carlos. Rondom het park heerst een ontspannen sfeer, misschien ook wel omdat het zondag is.

een deel van de Prado, de langste niet aan zee gelegen boulevard

het theater

detail van het theater



entree van Parque José Martí





de kathedraal

Hieronder het museum ter nagedachtenis aan de opstand door studenten en matrozen tegen het Batistaregime. Op 5 september 1957 kwamen deze groepen, verwant aan de beweging van de 26e juli, in  opstand maar werden met harde hand en steun van door Amerika geleverde bommenwerpers tot de orde geroepen. De gevangengenomen rebellen werden ter pekke gedood, hun aanvoerders ondergingen hetzelfde lot, nadat ze op onmenselijke wijze waren "verhoord".

een blik in een koloniaal huis

Na al dit moois en interessants gaan we op weg naar een begraafplaats genoemd naar de zoon van Tomás Terry. Op voorwaarde dat de begraafplaats naar zijn zoon zou worden genoemd liet hij hier een kopie van het Parthenon in Athene bouwen. Deze kopie is de toegang tot de begraafplaats. De begraafplaats is een nationaal monument en hier liggen ook vrienden van Fidel begraven.

graven van de rijken

wat minder rijk, ook na de dood is er verschil



het is een dooie boel hier

Na deze lange dag gaan we op weg naar ons hotel. Oh oh oh als we dat van tevoren geweten hadden! Onderweg vertelt de gids dat we in dit hotel All Inclusive hebben. Dit is niet volgens afspraak, maar we komen er niet onderuit. Aangekomen bij het hotel blijkt het een vies, zeg  maar gerust een smerig hotel te zijn. De omgeving is mooi en we zien aan het strand prachtig de zon ondergaan, maar het eten en de kamer zijn werkelijk verschrikkelijk. Het is treurig dat deze mooie dag zo eindigt. Onbegrijpelijk dat een reisagentschap mensen hier onder brengt. Kijk en huiver naar de foto's van de kamer van hotel Rancho Luna. Onthoud die naam!!

dik schimmel overal en zoals het eruit zie ruikt het ook!

 

de wastafel

 

detail van de smerigheid op de wastafel!

 

plafond

 Details van de schone gordijnen.



detail van een deur brrrrrrrrrrrrrrr

 en dan deze kaarthouder voor de electriciteit

De nacht hier doorbrengen is afschuwelijk. Als astmapatient heb ik de hele nacht en ook nog een deel van de volgende ochtend gehoest en het benauwd gehad. Natuurlijk hebben we ter plaatse en ook na thuiskomst een klacht ingediend. We zijn benieuwd hoe Holland International hier op reageert.

Met deze vieze foto's beëindigen we niet deze blog natuurlijk, want er was ook een  mooi moment waar we van hebben genoten. Kijk maar:

gekleurd door de zonsondergang