woensdag 18 mei 2016

Isle of Lewis 11 en 12 juni 2015

Het is vreemd om in een huis wakker te worden en niet in het campertje. Als we beneden komen wordt door Marie ons ontbijt klaargemaakt met een gekookt eitje, toost en jam en een kopje thee. Wat een verwennerij!

We kletsen weer wat over vroeger en nu en als we uitgepraat zijn nemen deze lieve mensen ons mee om het eiland te bewonderen. Voor Karin is alles nieuw en voor mij is het een trip door memory lane, want ik ben hier al driemaal geweest. Dit weerhoudt me er natuurlijk niet van om weer te genieten  van de rust, de aparte natuur en de warmte van deze mensen.

We gaan eerst het huis van Helen en Ian bekijken. Tsjonge wat een ruimte hebben zij en dan vooral buiten. Ze zitten boordevol plannen en vertellen er enthousiast over.

klein hoekje in de tuin

Ian en Marie in overleg

huis gezien vanaf het eind van de tuin

hoekje met groenten

Marie, Fred and Helen in de BFIT studio
Na de bewondering van het huis en het aanhoren van de plannen die Helen en Ian hebben gaan we op pad naar het andere einde van dit eiland. Eerst een prachtig strand met duinen met natuurlijk een strandwandeling. Het is wel frisjes, maar stil en mooi. Fred en Marie blijven bij de auto. Zwemmen in de oceaan is hier niet aan te raden niet alleen vanwege de koude maar zeker ook vanwege de zeer gevaarlijke stroming. Ik kan me nog goed herinneren hoe jaren geleden er een paar mensen bijna verdronken.

Op weg naar het strand zien we in de duinen moeder schaap haar kind een duwtje geven als het aarzelt om verder te lopen. Het is natuurlijk ook wel wat angstig als je naar beneden moet.







Lekker gewandeld maar ook afgekoeld dus snel terug naar de auto en onderweg nog de mooie duinen bewonderen al is het wel klimmen en klauteren.






Dan gaan we op weg naar het zuidelijkste puntje van het eiland (Harris) en zien we nog meer moois.






Na een lange rit zijn we er en drinken een heerlijk kopje thee/koffie enzovoort. De eigenaar wil niet dat we betalen omdat hij het zo leuk vindt dat we er zijn en zeker vanwege Fred en Marie die bekenden zijn. Buiten op het gebouw hangt dit bordje:




er is een klein haventje
 Na deze prettige onderbreking gaan we weer terug naar Stornoway maar dan via een andere weg. Men noemt dit de gouden weg. Het is een eenbaansweg met vele bochten en het heeft kapitalen gekost om deze aan te leggen vertelt Fred. Het is een bizar landschap wat we zien. Het lijkt wel of we op de maan of op mars rijden. Jammer genoeg is er weinig gelegenheid om foto's te maken. Hieronder zie je er een paar die uit de auto zijn genomen.





Als we thuis komen is Fred behoorlijk vermoeid door de autorit. Het is dan ook een weg met vele bochten waar je constant moet opletten of er geen tegenligger komt want die zie je niet aankomen door de hoogteverschillen en de krommingen in de weg.

David komt ons begroeten en we drinken gezamenlijk een drankje. Ann klungelt met de pc van Fred  en maakt Facebook weer in orde. 's Avonds rollen we moe maar voldaan na een mooie dag in bed. Welterusten.

Als we 's morgens in de keuken komen blijkt Fred veel pijn in zijn rug te hebben en kan dus niets met ons ondernemen. Ann heeft een blaasontsteking en gaat samen met Fred naar de dokter en de apotheek. Hierna gaan we op weg om Stornoway te verkennen. Ik kan natuurlijk vertellen wat we zien, maar foto's kijken is leuker.

Schotse rokjes komen we zomaar  op straat tegen



Ja en ook hier is een kasteel. Het wordt gerenoveerd en is nog niet helemaal klaar dus kunnen we het niet bezoeken. Ach de buitenkant en de omgeving is ook mooi.






vanuit het park rond het kasteel hebben we zicht op de haven
 
roodborstje met bouwmateriaal in zijn bek
 Na deze flinke wandeling komen we langzamerhand weer terug in de bewoonde wereld en gaan op huis aan want we gaan uit eten. Een bedankje van ons voor de gastvrijheid want morgen vertrekken we weer met de ferry naar Ullapool om ons weer bij de andere medereizigers te voegen.
 


Het eten is voortreffelijk (wel prijzig) maar ach het smaakt goed en het gezelfschap is ook aangenaam dus wat wil een mens nog meer. Hieronder een paar van die heerlijke gerechten en desserts.





Met een prachtige zonsondergang sluiten we deze dag en blog af.

de contouren van Lewis Castle zijn nog net te zien