Stornoway - Ullapool - Durness 13 en 14 juni

De laatste ochtend worden we weer verwend met een ontbijtje, waarna we de camper gaan inpakken en wat boodschappen doen. Dan is het wachten tot het tijd is om naar de ferry te vertrekken. We zien de ferry door het huiskamerraam aankomen.

Helaas moeten we afscheid nemen van de warme mensen Fred, Marie, Helen, Ian and Susan en gaan we op weg naar de haven. Als we aan boord gaan blijkt dat we buiten op het dek staan en dat zullen we weten als we weer in Ullapool zijn dan zit de bus onder het zout van de zee.

Na aankomst in Ullapool rijden we gelijk door naar de camping aan de kust. Het gras is net gemaaid en de camping ligt daar wel mooi zo vlak aan zee, maar helaas is de camping zelf wat minder, maar niet getreurd we gaan morgen weer op pad richting Durness.

camping Ullapool

uitzicht vanaf de camping

uitzicht andere kant

's Avonds genieten we van een prachtige zonsondergang aan zee en zien op de rotsen een regenboog.

Zondag 14 juni vervolgen we de reis en rijden een prachtige route langs de kust en door de Hooglanden. Veel singletracks door de bergen. Onderweg natuurlijk weer vele stops.

We stoppen eerst bij Knockan Cliff. Een van de bijzondere geologische bezienswaardigheden in de wereld met de oudste rotsen van Europa.

uitzicht vanaf het informatiecentrum

een hele klim naar boven

wat een plaatje ehhh uitzicht

informatiecentrum

een versteend fossiel uit de zee

Bij het informatiecentrum kun je in allerlei talen luisteren naar de uitleg over het ontstaan enzovoort. Heel informatief en we zitten hier dan ook een tijdje en luisteren met aandacht. Sorry niet aan gedacht om het op te nemen.

Na de afdeling ontmoeten we één van onze medereizigers en er ontstaat een uitwisseling van ervaringen en mooie plaatsen die we hebben gezien. Dit is ons tot nu toe nog niet een keer overkomen. Normaal zien we de medereizigers pas weer op de camping of tijdens een borrel of tijdens een tripje die we gezamenlijk maken.

Na deze lessen op hoogte en het gezellige onderonsje snel de bus in want er is nog van veel meer moois te genieten.

Lochinver

We stoppen hier om de inwendige mens te versterken en te genieten van de rust en na deze onderbreking vervolgen we onze route naar Durness. Sommige foto's nemen we door de ruit van de bus. We kunnen niet om de haverklap stoppen want anders komen we niet op een redelijke tijd aan op de camping.

Wel stoppen we bij een klein strandje - Achmelvich Beach - met mooi blauw water. Er staat wel veel wind maar gelukkig schijnt ook de zon.

grapje

Als we weer naar boven zijn geklauterd rijden we naar
  

Geweldige uitzicht heb je hier.

tja en dat gebeurt ook regelmatig

Steeds verder gaan we de Hooglanden in en naderen Mackay Country en Durness onze volgende pleisterplaats.

hier wordt ook nog Gaelic gesproken

ja hoor daar zijn ze weer

Na een heel lange dag arriveren we eindelijk op de camping in Durness zetten de camper neer en maken ons klaar voor het avondeten en een goede nachtrust. Oh ja we bepalen ook nog de route voor de volgende dag dan vertrekken we naar John O'Groats. Voor nu eet smakelijk en welterusten.

Isle of Lewis 11 en 12 juni 2015

Het is vreemd om in een huis wakker te worden en niet in het campertje. Als we beneden komen wordt door Marie ons ontbijt klaargemaakt met een gekookt eitje, toost en jam en een kopje thee. Wat een verwennerij!

We kletsen weer wat over vroeger en nu en als we uitgepraat zijn nemen deze lieve mensen ons mee om het eiland te bewonderen. Voor Karin is alles nieuw en voor mij is het een trip door memory lane, want ik ben hier al driemaal geweest. Dit weerhoudt me er natuurlijk niet van om weer te genieten  van de rust, de aparte natuur en de warmte van deze mensen.

We gaan eerst het huis van Helen en Ian bekijken. Tsjonge wat een ruimte hebben zij en dan vooral buiten. Ze zitten boordevol plannen en vertellen er enthousiast over.

klein hoekje in de tuin

Ian en Marie in overleg

huis gezien vanaf het eind van de tuin

hoekje met groenten

Marie, Fred and Helen in de BFIT studio

Na de bewondering van het huis en het aanhoren van de plannen die Helen en Ian hebben gaan we op pad naar het andere einde van dit eiland. Eerst een prachtig strand met duinen met natuurlijk een strandwandeling. Het is wel frisjes, maar stil en mooi. Fred en Marie blijven bij de auto. Zwemmen in de oceaan is hier niet aan te raden niet alleen vanwege de koude maar zeker ook vanwege de zeer gevaarlijke stroming. Ik kan me nog goed herinneren hoe jaren geleden er een paar mensen bijna verdronken.

Op weg naar het strand zien we in de duinen moeder schaap haar kind een duwtje geven als het aarzelt om verder te lopen. Het is natuurlijk ook wel wat angstig als je naar beneden moet.

Lekker gewandeld maar ook afgekoeld dus snel terug naar de auto en onderweg nog de mooie duinen bewonderen al is het wel klimmen en klauteren.

Dan gaan we op weg naar het zuidelijkste puntje van het eiland (Harris) en zien we nog meer moois.

Na een lange rit zijn we er en drinken een heerlijk kopje thee/koffie enzovoort. De eigenaar wil niet dat we betalen omdat hij het zo leuk vindt dat we er zijn en zeker vanwege Fred en Marie die bekenden zijn. Buiten op het gebouw hangt dit bordje:

er is een klein haventje

 Na deze prettige onderbreking gaan we weer terug naar Stornoway maar dan via een andere weg. Men noemt dit de gouden weg. Het is een eenbaansweg met vele bochten en het heeft kapitalen gekost om deze aan te leggen vertelt Fred. Het is een bizar landschap wat we zien. Het lijkt wel of we op de maan of op mars rijden. Jammer genoeg is er weinig gelegenheid om foto's te maken. Hieronder zie je er een paar die uit de auto zijn genomen.

Als we thuis komen is Fred behoorlijk vermoeid door de autorit. Het is dan ook een weg met vele bochten waar je constant moet opletten of er geen tegenligger komt want die zie je niet aankomen door de hoogteverschillen en de krommingen in de weg.

David komt ons begroeten en we drinken gezamenlijk een drankje. Ann klungelt met de pc van Fred  en maakt Facebook weer in orde. 's Avonds rollen we moe maar voldaan na een mooie dag in bed. Welterusten.

Als we 's morgens in de keuken komen blijkt Fred veel pijn in zijn rug te hebben en kan dus niets met ons ondernemen. Ann heeft een blaasontsteking en gaat samen met Fred naar de dokter en de apotheek. Hierna gaan we op weg om Stornoway te verkennen. Ik kan natuurlijk vertellen wat we zien, maar foto's kijken is leuker.

Schotse rokjes komen we zomaar  op straat tegen

Ja en ook hier is een kasteel. Het wordt gerenoveerd en is nog niet helemaal klaar dus kunnen we het niet bezoeken. Ach de buitenkant en de omgeving is ook mooi.

vanuit het park rond het kasteel hebben we zicht op de haven

 

roodborstje met bouwmateriaal in zijn bek

 Na deze flinke wandeling komen we langzamerhand weer terug in de bewoonde wereld en gaan op huis aan want we gaan uit eten. Een bedankje van ons voor de gastvrijheid want morgen vertrekken we weer met de ferry naar Ullapool om ons weer bij de andere medereizigers te voegen.
 

Het eten is voortreffelijk (wel prijzig) maar ach het smaakt goed en het gezelfschap is ook aangenaam dus wat wil een mens nog meer. Hieronder een paar van die heerlijke gerechten en desserts.

Met een prachtige zonsondergang sluiten we deze dag en blog af.

de contouren van Lewis Castle zijn nog net te zien