maandag 1 juli 2013

Playa Pesquero - Vervolg

Zo vandaag geen luie dames, we gaan op stap met een oud leraar en willen wat natuur en cultuur opsnuiven. We beginnen bij een een kleine boerderij, waar een trotse eigenaar ons graag alles laat zien. Een impressie met foto's:

limoenen

bananen met bloem




nieuwe banananplant komt op
 
































papaya
 Even kennis maken met de trotse Cubaanse eigenaar.

met Cubaanse sigaar, kapmes, strohoed en suikerriet

heeee waar gaat hij naar toe????
Mmmmmmmmmmmmmmm hij heeft verse kokosnoten gehaald. Dat smaakt heerlijk.


nieuwe ananasplanten

ook hier omgewaaide palmbomen vanwege orkaan Ike
Deze orkaan heeft de hele oogst mango's verwoest. Een grote verliespost voor deze kleine boer dat begrijp je wel.
de boerderij helemaal van natuurlijke  materialen


Nadat we koffie met cassave, guavegelei en kaas hebben genuttigd vertrekken we en nemen hartelijk afscheid van elkaar en gaan op weg naar een indianenbegraafplaats tevens museum - Chorro de Maita. Hier liggen skeletten van indianen en gebruiksvoorwerpen die zijn opgegraven. Foto's hebben we niet gemaakt en dat is eigenlijk wel jammer want het was best interessant. Toen we verder wilden gaan naar het nagebouwde indianendorpje en we buiten kwamen zagen we dit 


het bleef heeeeeel hard regenen dus schuilen onder het afdak totdat de bui voorbij was. Gelukkig is het dan niet koud, wel nat hahahahaha.


Het is weer droog dus op naar het nagebouwde dorp. We fotograferen, kijken naar een demonstratie van rituelen (beetje te toeristisch allemaal, maar ach men kan het geld wel gebruiken natuurlijk).
De eerste indruk is de totempaal die we zien door een zwaarbewolkte lucht.

en als het weer lichter is dan zien de foto's er zo uit


Impressies dagelijks leven in de hutten uitgebeeld met poppen

medicijnman

geen poppen maar mensen en ze hadden het koud

wel poppen

Karin doet mee met een dans
Nu wat foto's in het dorp





Het indianendorp laten we achter ons. We gaan naar een baai. Prachtig is het daar en gelukkig is het droog en ach die zware regenlucht boven de oceaan en in contrast met zee en land is ook mooi. We spreken er een man die een aanval op Fidel heeft afgeslagen. Men  kwam (vanuit de VS) stiekem met bootjes de baai in en wilden van hieruit Cuba veroveren. De man die deze aanval heeft  meegemaakt hebben we gesproken. Hij  liet ons de littekens van de kogels zien. Terwijl hij zwaargewond was heeft hij doorgevochten en anderen gewaarschuwd. De aanval is dus afgeslagen anders was Cuba nu vast heel anders geweest.




We zouden hier lunchen. Vanwege het weer wijken we nu uit naar elders. We komen bij een familie die een klein restaurantje heeft aan huis (dat mag tegenwoordig in Cuba!). Het eten is lekker en de zoon/kelner slooft zich uit om het ons naar de zin te maken. We eten vis, bonen met rijst - dit laatste smaakte ons alweer zo goed - we hadden dit al vaker op ons menu gehad tijdens de rondreis. We nemen er uiteraard ook een drankje bij en nee geen alcohol, maar een lekkere vruchtensap en Karin cola light. Volle maag, tevreden gevoel en dan gaan we naar Guardalavarca, de bekende kustplaats. Ook nu geen zon, maar wel droog.

als afscheiding/achtergrond een stuk plastic

mmmmm wat was dat heerlijk

 Markt Guadalavarca



Strandleven: nog steeds bewolkt, lekkere temperatuur en droog.












Weer een blog klaar. De volgende en laatste blog gaat over onze dag met de dolfijnen. Hoop dat het filmpje dat ik heb samengesteld op de blog kan.

Hieronder alvast een voorproefje met een foto en een filmpje van artieste Karin en natuurlijk de dolfijnen:








maandag 24 juni 2013

Playa Pesquero

Voor ons vertrek natuurlijk nog een ontbijt. Het is koud als we naar de ontbijtgelegenheid lopen, maar zodra de zon begint te schijnen stijgt de temperatuur snel. Het ontbijt stelt hier niet veel voor, maar ach de maag is weer gevuld als we om acht uur op weg gaan voor onze laatste rondreisdag. La Plancha Jardin stond ook op ons programma, maar dit schijnt verwoest te zijn volgens de gids dus gaan we op weg. Eerst richting Holquin waar de Rafaël achterlaten. Pacho, de chauffeur brengt ons naar Playa Pesquero. Bij het hotel angekomen nemen we afscheid van Pacho en gaan inchecken. De dame aan de receptie is niet zo heel vriendelijk en ze weigert het formulier waarop staat dat we hebben bijgeboekt te bekijken. Na de formaliteiten gaan we op weg naar de  kamer. WE hebben zeezicht geboekt, maar ...... aangekomen op de kamer kijken we uit op een palmboom. Ook mooi natuurlijk, maar niet waar we voor hebben betaald dus hupsakee terug naar de receptie. Daar is een uiterst vriendelijke man die ons uitlegt dat we twee dagen deze kamer hebben vanwege de tour en dan verhuizen we naar een kamer met zeezicht. Na wat onderhandelen en nadat we wat CUC's bijbetalen kunnen we gelukkig gelijk naar een kamer met zeezicht. Lekker koffer uitpakken, was verzamelen en op ontdekkingstocht. We nemen een verlate lunch in de snackbar, waarna we de rest van de dag en avond wat rondlummelen. Wat genieten van het uitzicht op ons balkon en lekker op tijd naar bed met als achtergrond de geluiden van het avondprogramma.


zonsondergang vanaf ons balkon
                         
    



Het is bewolkt als we opstaan. Pffff dat hadden we niet besteld. Ach de temperatuur is goed dus na het ontbijt toch richting strand en dan breekt gelukkig de zon door. Veel te vertellen valt er natuurlijk niet. We lezen, zwemmen wat, gaan wat eten, nemen een drankje als we dorst hebben, we waterfietsen enz. Hieronder wat foto's van ons "drukke" strandleven.





heremietkreeftje

Een plaatje van het zwembad, de kamer en wat eten en drinken erbij maken het plaatje compleet.






klassieke muziek tijdens diner

Italiaanse avond


Proost!
 Dit wat het rustige leven in het hotel betreft. Als jullie ons beter kennen is het niet alleen luieren. We zijn ook op pad gegaan. Zo huurden we een fiets (nou ja een fiets ahum) en zijn in de omgeving wat gaan rijden. Pffff heuveltje op en af en tot overmaat van ramp ging het ook nog regenen. Verder zijn we met een oud leraar als gids en met zijn taxi op weg gegaan. We bezochten een opgraving van Indiaanse skeletten (geen foto's gemaakt), een nagemaakt Indiaans dorp, een mooie baai, Guadalavarca en zijn we bij mensen, die een klein restaurantje aan huis hadden, gaan eten en als klap op de vuurpijl zijn we gaan zwemmen met dolfijnen. Nee niet alleen maar zwemmen maar iets meer dan dat. Hopelijk heb ik dan ook wat filmpjes klaar. Dat zien jullie allemaal in de volgende blog. (Die wel wat sneller zal komen dan deze dat is beloofd).

maandag 8 april 2013

van Baracao via Cayo Saetia, Pinares de Mayari naar Playa Pesquero

Wat is de vroege ochtend toch mooi mensen.




Op dit moment weten we nog niet wat ons te wachten staat en gaan we vrolijk op weg. Het eerste stuk is de weg goed en schieten we lekker op. We rijden - alweer - een eind langs de kust (niet zo gek natuurlijk als je op een eiland bent).

Later als we in de bergen zijn maken we even een stop om de benen te strekken. Het verkeer onderweg stelt niet veel voor dus als er iets langskomt moet dat op de foto worden gezet.


door de schittering is moeilijk te zien wat daar rijdt
ohhh natuurlijk een Cubaanse bus
Na een tijdje komen we op een wel heel slechte weg. Deze zit vol kuilen, bulten en zand en na anderhalf rijden hebben we het gevoel dat onze nieren zo ongeveer achter onze oren zitten en we zijn er nog steeds niet. Na nog een uur stuiteren is daar gelukkig weer een goede weg. Ondanks al dat gehobbel en geschud hebben we toch weer genoten van de prachtige natuur. Eindelijk komen we aan bij het eilandje Cayo Saetia. Wat is het hier  mooie natuur met strand, een schitterende gekleurde zee en veel groen. We lunchen daar en waarna de meeste mensen naar het strand vertrekken. Wij lopen naar het bos en zien daar verschillende dieren. Het is warm, maar wel koeler dan aan het strand.





wat komt daar aangelopen?

een leguaan


mmmmmm ff opwarmen in de zon



we lopen tussen de bomen door naar de kust
Weer terug in het bos zien we een kleine ree lopen. Hij stoort zich er niet aan dat wij daar ook zijn.



We zien grote termietennesten zowel in de bomen als op de grond. In het grondnest maak ik een gaatje en gelijk krioelt het er van de termieten die het gaatje weer gaan dichten. Fascinerend!





Het volgende deel van deze dag is voor het
nationaal park.

Een mooi natuurgebied. Helaas zijn er veel bomen omgevallen en geknakt door de orkaan Sandy. Hier is een waterval - met weinig water vanwege het droge seizoen - maar we zien ook hoe het water wordt geleid om te gebruiken.



kaal hè en zoveel geknakte bomen door orkaan Sandy



rode ananas?


Er zit hier veel ijzer in het water en dat kun je zien aan de rotsen, maar er liggen ook ijzerklontjes in het water. Karin heeft er paar opgepakt en in haar hand genomen.

ijzer op de rots mooi kleurtje




dit water loopt naar het zwembad
Het bad wordt iedere dag schoongemaakt en dat is handwerk. De stop wordt eruit gehaald zodat het oude water wegloopt, dan loopt er nog steeds water over de vloer die wordt geschrobt. Als het klaar is gaat de stop er weer in en kan het bad weer vollopen. De foto's geven hier een indruk van. Kun je niet tegen bijna blote mannen dan kun je deze foto's beter overslaan.



halsbrekend werk om de stop weer erin te krijgen
Het water wordt ook omhoog gebracht door een pomp (wel wat primitief maar doelmatig) die het via een kanaaltje verder leidt voor gebruik van mens, bos en dier.




We klimmen weer naar boven over hetzelfde glibberige paadje en maken snel nog wat foto's. Het is hier  ook zo mooi en rustig.



Er komt een grote groep Nederlanders aan per truck omdat de bus hier niet kan rijden.


Wij gaan weer verder naar onze overnachtingsplaats in Pinares de Mayari. Dit  ligt bovenop een berg en de weg ernaar toe is weer vol kuilen, gaten en keien. Alsof we nog niet genoeg hebben gehobbeld vandaag. We nemen onze pet af voor de chauffeur. Hij probeert de ergste hobbels te vermijden en de auto onbeschadigd te laten en dat lukt hem nog ook. Het is al schemerig als we eindelijk aankomen. Het is oud, maar wel schoon hier. We hebben een suite met een wat communistische uitstraling. De koffer wordt niet echt uitgepakt, maar we leggen alleen onze nachtkleding klaar, de kleding voor de volgende dag en natuurlijk de toiletspullen. Karin plukt nog een spin van het plafond en dan gaan we op zoek naar de bar en de eetruimte. Bij de bar nemen we een pina colada en spelen we wat tafeltennis. Met kapotte batjes en een slechte tafel gaat dat niet zo lekker dus stoppen we ermee en gaan wat poolen, daarna spelen we nog twee spelletjes triominos, eten wat en gaan naar bed. We zijn zo moe dat we de hele nacht doorslapen. Morgen gaan we naar de laatste bestemming in Cuba. Lekker uitrusten aan het strand voordat we weer naar huis gaan.