Snel een heel klein blogje

Het is vandaag fantastisch weer, de zon schijnt, weinig wind dus erop uit en een duin- en strandwandeling maken. Tussenstop terras Kijkduin en wat c.q. wie zagen we daar?

Later kwamen we de Sint ook nog tegen en natuurlijke vele kinderen met verwachtingsvolle blik op de gezichtjes. Nee daar zijn geen foto's van helaas.

Wat filmpjes van Vietnam (beter laat dan nooit)

De dagen, weken, maanden vliegen voorbij en een mens heeft zoveel te doen en dan gebeurt het dat er geen prioriteit ligt bij het maken van een blog. Inmiddels zijn wel de slaapkamer en de tuin opgeknapt, de grote klussen zijn klaar en nu weer tijd voor andere bezigheden zoals de blog.

De belofte om te vertellen over de terugreis vanuit Vietnam en de landing zal ik nu in het kort doen, nou ja alleen nog over de landing. In Vietnam hoorden we dat er ontzettend veel wind was in Nederland dus er was een kans dat we moesten uitwijken naar een ander vliegveld. Dit was niet nodig, maar de landing was heftig! Het vliegtuig schudde behoorlijk en kon met veel moeite de vleugels rechthouden. De piloot verdient een groot compliment voor de manier waarop hij de landing heeft gedaan in deze omstandigheden. De spanning van de passagies was te voelen! Maar voordat de Vietnamreis echt wordt afgesloten nog even wat foto's.

Vertrek vanaf Phu Quoc.


vliegveldje op Phu Quoc

 

vertrek na een heerlijke week



vlak voor de landing in Saigon

Nu komen er wat filmpjes:

 Verkeer in Hanoi

 muziek tijdens diner

De grens met China gaat open snel lopen en fietsen om de waren te gaan verkopen en nieuwe inkopen te doen voor de handel in Vietnam

Tijdens een wandeling kwamen we deze moeder en kinderen tegen.

Zo spelen de kinderen in een bergdorpje bij Sa Pa

Ergens bij Halong Bay al roeiend onder de rotsen door.

Ann krijgt kookles

Karin wil natuurlijk ook een heerlijk gerecht bereiden

Fietsend door Hoi An

Natuurlijk zijn er  nog meer filmpjes, maar dit lijkt me voldoende om een indruk te krijgen.

Heel klein blogje tussendoor

We zijn alweer een tijdje thuis en weer helemaal opgeslokt door het dagelijkse leven. Dat betekent momenteel heel druk bezig met van alles en weinig tijd voor de blog. Wel de belofte dat er echt weer een uitgebreid verhaal komt over onze vliegreis terug en vooral over de landing en natuurlijk ook weer over het dagelijks leven. Nu wordt de slaapkamer opgeknapt dus is het een grote rommel thuis, maar zodra alles weer in orde is komen er nog wat foto's en filmpjes van onze reis door Vietnam.

Om even te laten zien hoe het er nu thuis uit ziet:



kleding opgeslagen in "tuin"kamer



hoek slaapkamer met kastdelen



kastje in de grondverf




veldbed in de woonkamer



delen kledingkast opgeslagen in badkamer

Mensen ik ga snel weer aan het werk. Bye bye zwaai zwaai.

Phu Quoc

Voordat we beginnen met onze laatste blog over ons verblijf in Vietnam willen we eerst onze trouwe fans in Australië bedanken voor hun altijd weer hartverwarmende reacties op onze verhalen. Wij wensen jullie van harte alle goeds voor 2012 want dat verdienen jullie! 

En nu over naar ons verblijf op Phu Quoc, al valt er niet zo heel veel te vertellen want we genoten van de zon, de zee en het zwembad. We zitten vrij ver van de bewoonde wereld en hebben tot nu toe het terrein van het hotel niet verlaten, behalve één keer om een wandeling in de omgeving te maken en meteen wat water in te slaan bij de locale supermarkt. De noodzaak om weg te gaan is er niet want in het hotel is alles wat we nodig hebben en we willen na het drukke reisprogramma ook liever luieren. Als jullie onderstaande foto zien:

Wat zouden jullie gaan doen? Precies dat denken wij dus ook als we dit beeld op ons netvlies krijgen. Voor de duidelijkheid: dit is dus het hotel met zwembad aan het strand, een jaccuzi, fitnessruimte, heerlijk eten, mooie kamer en een mooie omgeving. Dit is het Eden Resort en het is werkelijk een lustoord om te verblijven.
We hebben wel foto's gemaakt natuurlijk zodat jullie kunnen meegenieten. We worden - geloof het of niet natuurlijk - precies  op oudejaarsdag ziek en nemen daarom niet deel aan het Nieuwjaarsgala met muziek en een groots banket zelfs met champagne (allemaal onze neus voorbij gegaan snik snik). We hadden nog wel onze galakleding meegenomen, maar die blijft ongebruikt. Gelukkig voelen we ons de volgende dag weer een stuk beter. Nu gaan de foto's spreken.

vanuit het propellervliegtuig: de eerste blik op de zee rond Phu Quoc

het Zwitserleven gevoel

Vissers met hun vangst

Hotpot met seafood. Jammie jammie

zien we tijdens een strandwandeling

vissers

hotelplaatje

onze wandeling wat een drukte hè?

bouwvaksters

verkoop van vis, vlees, groente, fruit e,d,

omgeving tijdens de wandeling

slang op de weg

gymnastiekles buiten, meester met lat erbij

woonhuis

matrassenvervoer

hout opstellen voor oudejaarsvuur

tuin Eden Resort

 We zitten nu op het vliegveld in Saigon te wachten op onze vlucht naar Singapore en vandaar uit de aansluiting naar Amsterdam. Volgende blog is ????? 

einde van onze reis door Vietnam

Mekong Delta

Op weg naar de Mekong River en het boottochtje stoppen we voor een bezoek aan de Cao Dai tempel. Niet de hoofdtempel want die is er ver weg van Saigon, maar een kleiner exemplaar die er wel hetzelfde uitziet. De hoofdtempel ligt in de provincie Tay Ninh (dichtbij de grens van Cambodja).  De  'Cao Dai'-tempel is heel  kleurrijk. Het geloof van de Cao Dai ontstond in 1926, toen Ngo Minh Chieu in ‘contact’ kwam met Cao Dai, het hoogste Opperwezen. Deze spoorde hem aan om het beste uit alle wereldreligies met elkaar te combineren en er zo een nieuwe, ideale godsdienst van te laten ontstaan. Zo ontstond er een mengeling van onder meer Boeddhisme, Confucianisme, de Islam, het Christendom, het Hindoeïsme en het Vietnamees Spiritualisme. Na de Tweede Wereldoorlog kreeg de sekte steeds meer politieke en militaire invloed, en bezat zelfs een leger van 25.000 man. In 1956 werd de sekte door president Diem ontwapend, maar behield wel haar politieke macht. Na 1975 nam de betekenis door overheidsingrijpen sterk af maar de laatste jaren neemt de religieuze betekenis in ieder geval weer toe. De aanhangers van Cao Dai wonen vooral in de Mekongdelta en in de provincie Tay Ninh. Het symbool van de Cao Dai is het alziende oog en hun motto luidt: ‘Dieu et Humanité, Amour et Justice’ = ‘God en de Mensheid, Liefde en Gerechtigheid’. Deze stroming heeft meerdere soorten heiligen. Jezus is er één van, maar ook Victor Hugo hoort erbij. Hier in Vietnam is het erkend als een religie, maar in de VS is het een sekte. Er zijn slechts twee leiders geweest, 1 is overleden en de andere is gevangen genomen en vermoord (is ons verteld). De Vietnamese regering wilde de nieuwe leider benoemen, maar dat hebben de volgelingen geweigerd en sindsdien hebben ze geen leider meer.

alziend oog

Na dit  interessante bezoek stappen we weer in deauto en gaan op weg naar de boot. Het blijkt een grote boot voor ons tweetjes te zijn. Wel met de gids uiteraard. 

 

Er liggen diverse soorten fruit aan boord en een groot deel verorberen we met smaak.

Onderweg zien we een kerk gebouwd in de tijd dat de Fransen Vietnam bezetten en stoppen we bij een dorpje en bekijken we o.a. het maken van rijstpapier (gebruikt voor de Vietnamese loempia's), het maken van rijstwijn (Mekong water genoemd), snoepjes van caramel, pinda's, vruchten en ook het maken en verwerken van poprijst. De ongepelde rijst doet een man in heel heet zand en roert hij snel erdoor, de rijst popt, gaat dan in een zeef en hij zeeft het zand eruit, nog een keer in een andere  zeef en dan zijn de schilletjes van de rijst eruit en blijft dus de witte gepopte rijst over. De schilletjes worden gebruikt om de ovens te laten branden. Er volgen nog meer bewerkingen: zie het filmpje en de foto's. We varen verder langs de floating market (kleintje) en leggen aan bij een volgend dorpje voor de lunch. Dit restaurant is een heel oud origineel Vietnamees huis waar nu dus een restaurant is  dat ook in gebruik is als homestay. In de tuin groeien allerlei vruchten (mango, jackfruits, bananen, een soort appeltjes enz.) Er is ook een eigen viskwekerij. De lunch die we krijgen komt uit eigen tuin. 

in de verte de kerk uit de Franse tijd

wat een antennes!

teveel water aan boord dus hozen

 

het maken van rijstwijn

maken van rijstpapier

en dan drogen

caramel maken voor snoepjes

caramel snijden en inpakken

zwaar is deze python

papaja's

jackfruit

bijen voor de honing

rijst poppen

rijst popt door heet zand

caramel maken voor de pop rijst

gepopte rijst mengen met caramel

gepopte rijst gemengd met caramel in blokje verpakken

even afwassen

vechthanen te koop

bananen met bloem

tamarinde

oude huis waar we lunchen

bloem van een bananenboom

garnalen in bassin

zo op je  bord

lekker visje

Na  de lunch moeten we even wachten met verder varen want het is heel laag water en de gids wil ons graag door een kreek laten varen om een eilandje heen. We zien het water steeds harder gaan stromen en even later genieten we weer verder van alles wat we zien.

kreek met laag water

huis

huis een stukje verderop: tegenstelling

veerpont

bijna bij de aanlegplaats

Rond 16.00 uur zijn we weer terug bij de aanlegplaats en gaan we snel naar "huis". Het is nog twee uur rijden dus als we mazzel hebben (geen trafficjams) zijn we tegen 18.00 uur thuis. Bekaf zijn we, maar we moeten onze tassen nog wel inpakken dus gelijk aan de slag, dan nog even wat lezen voordat onze lichtjes uitgaan. Morgen gaan we naar Phu Quoc onze laatste bestemming.